Гэтая старонка была перакладзена аўтаматычна і яшчэ не праверана экспертамі.

Сусветны дзень барацьбы супраць шаленства праводзіцца штогод 28 верасня па ініцыятыве Глабальнага альянсу па кантролі шаленства пры падтрымцы Сусветнай арганізацыі аховы здароўя.

Шаленства з'яўляецца вострай прыродна-очаговой інфекцыяй і ўяўляе сур'ёзную пагрозу.

На шаленства хварэюць практычна ўсе віды млекакормячых. Рэспубліка Беларусь уваходзіць у лік краін, дзе на працягу доўгага часу вірус шаленства сярод жывёл часцей распаўсюджваюць дзікія пажадлівыя, пры высокай шчыльнасці іх паселішча.

Адзначаецца павелічэнне колькасці выпадкаў шаленства сярод жывёл у Гомельскай, Брэсцкай і Віцебскай абласцях, змяншэнне колькасці выпадкаў – у Гродзенскай, Мінскай і Магілёўскай абласцях. У г. Мінску зарэгістраваны 1 выпадак захворвання на шаленства коткі.

Найбольшая ўдзельная вага прыпадае на дзікіх жывёл – 47,1% выпадкаў. У структуры захварэлых жывёл, па-ранейшаму, дамінуе ліса (79,6%). Ад дзікіх жывёл заражаюцца хатнія (сабакі і коткі), а таксама сельскагаспадарчыя жывёлы (буйная рагатая жывёла, коні і іншыя траваедныя жывёлы). На 39,7% павялічылася захворванне на шаленства сярод хатніх жывёл (сабак і катоў, уключаючы безнаглядных). У большасці выпадкаў (82,7%) на шаленства хварэлі жывёлы, якія маюць гаспадароў, аднак, не прышчэпленыя супраць шаленства (якія не прышчапілі сваіх гадаванцаў супраць шаленства).

Колькасць асоб, якія звярнуліся ў арганізацыі аховы здароўя рэспублікі па аказанне антырабічнай дапамогі за 6 мес. 2016 г., у параўнанні з аналагічным перыядам 2015 г., павялічылася на 4,3% (на 437 чал.), у выніку кантакту з хворымі на шаленства жывёламі – на 23,1% (на 61чал.) і склала 325 чалавек. У цэлым па рэспубліцы па антырабічную дапамогу звярнуліся 10670 чалавек, з іх 2971 (27,8 працэнта) – дзеці да 18 гадоў. Пры гэтым, па кантакце з сабакамі звярнулася 66,5 працэнта пацярпелых, з коткамі – 28,3 працэнта, з дзікімі жывёламі – 2,9 працэнта, з сельскагаспадарчымі жывёламі – 2,3 працэнта.

8154 асобам (76,4% ад усіх, хто звярнуўся, у 2015 г. – 68,6% ад усіх, хто звярнуўся) былі прызначаныя лячэбна-прафілактычныя прышчэпкі супраць шаленства.

Асобам, якія па родзе сваёй дзейнасці маюць рызыку заражэння шаленствам (якія выконваюць работу па адлове і ўтрыманні безнаглядных жывёл, якія працуюць з дзікім вірусам шаленства, ветэрынарам, работнікам боен, таксідэрмістам, паляўнічым, леснікам, егерам) праводзіцца прафілактычная імунізацыя супраць шаленства. Толькі за 6 месяцаў бягучага года з прафілактычнай мэтай прышчэплена 2757 чалавек.

Даведачна: Шаленства – гэта смяротнае захворванне , якое можна папярэдзіць. У арсенале ў медыцынскіх работнікаў ёсць дастаткова эфектыўныя лекавыя сродкі (вакцына і імунаглабулін), яны фарміруюць абарону ад захворвання на шаленства пры своечасовым (рахунак ідзе на гадзіннік) звароце пацярпелых да ўрача (хірурга, траўматолага).

Шаленства можна папярэдзіць, ведаючы і выконваючы простыя правілы паводзін.

Неабходна выконваць устаноўленыя правілы ўтрымання хатніх жывёл (сабак, катоў) і штогод, у абавязковым парадку, дастаўляць сваіх гадаванцаў у ветэрынарную станцыю па месцы жыхарства для правядзення прафілактычных прышчэпак супраць шаленства.

Варта падкрэсліць, што пры захворванні жывёлы, змене ў яе паводзінах, атрыманні ім траўмаў ад іншай жывёлы, а таксама ў выпадку смерці гадаванца, неабходна абавязкова звярнуцца да ветэрынарнага спецыяліста для ўстанаўлення 10 дзённага назірання за жывёлай або высвятлення прычыны яе смерці.

Ад пашкоджанняў, нанесеных жывёламі, часта пакутуюць дзеці, таму неабходна ўвесь час праводзіць з імі тлумачальную працу.

Паспрабуйце пазбягаць непатрэбных кантактаў з жывёламі, асабліва дзікімі і/ці безнагляднымі. Не варта гуляць з незнаёмымі сабакамі, коткамі і іншымі жывёламі.

Не рэкамендуецца падбіраць на дачы, у лесе і т.д. дзікіх жывёл.

Небяспечныя для чалавека не толькі ўкусы і драпіны, але і асліненне пашкоджаных скурных пакроваў і слізістых абалонак, нанесеныя хворым або падазроным на шаленства жывёлам.

У тых жа выпадках, калі кантакту пазбегнуць не атрымалася, неабходна :

• правесці першасную апрацоўку раны – старанна прамыць раневую паверхню на працягу не менш за 15 мін. бруёй вады з мылам;
• апрацаваць краю раны 5% настойкай ёду;
• накласці стэрыльную павязку і неадкладна звярнуцца ў медыцынскую ўстанову.

На жаль, чалавека, які захварэў на шаленства, вылечыць не ўдаецца. Лячэнне зводзіцца да аблягчэння агульнага стану хворага. У сувязі з гэтым, менавіта прафілактыка шаленства набывае выключна важнае значэнне .

Вялікаму вучонаму Луі Пастэру належыць гонар стварэння вакцыны супраць шаленства, паспяхова ўжытай упершыню 6 ліпеня 1885г. Тады, дзякуючы вакцынацыі, быў выратаваны хлопчык, укушаны шалёным сабакам.

Прышчэпкі і па сёння застаюцца адзіным надзейным сродкам абароны людзей пасля кантакту з жывёлай. Аднак эфектыўнасць імунізацыі напрамую залежыць ад своечасовага (на працягу сутак) звароту па медыцынскую дапамогу.

Ні ў якім разе не варта адмаўляцца ад прызначанага лячэння і самавольна перарываць яго. Гэта можа прывесці да трагічных наступстваў. Прышчэпачны курс, з улікам вынікаў назірання за хатняй жывёлай (сабакам або коткай), можа быць скарочаны па рашэнню ўрача, калі жывёла за перыяд назірання засталася здаровай.